EUCHARYSTIA – MSZA ŚWIETA

1. Sakrament ten ustanowił Chrystus w Wielki Czwartek na Ostatniej Wieczerzy po raz pierwszy przemieniając chleb i wino w swoje Najświętsze Ciało i Krew.

2. Kościół wierny poleceniu Jezusa „To czyńcie na moją pamiątkę” celebruje Eucharystię nie tylko w niedziele, ale również każdego dnia w ciągu roku. Jest ona źródłem i centrum jego życia i działalności. „Pielgrzymujący Lud Boży, nieustannie celebruje Eucharystię, głosząc Misterium Paschalne Jezusa, ‘aż przyjdzie’ (1Kor 11,26), zmierza ‘wąską drogą krzyża’ do niebieskiej uczty, gdzie wszyscy wybrani zasiądą przy stole Królestwa” (KKK 1344).

3. Eucharystia winna również dla każdej rodziny stać się i centrum i źródłem jej życia. Dobrze więc byłoby, aby rodziny wspólnie brały udział w Eucharystii. Do owocnego udziału w niedzielnej Mszy świętej trzeba się przygotować. Najpierw należy zadbać o to, by być w stanie łaski i móc w niedzielę przystąpić do Komunii św., aby w pełni uczestniczyć w liturgii.

4. Msza św. składa się z następujących części:

· obrzędy wstępne (znak krzyża, pozdrowienie, akt pokuty, Chwała, kolekta),

· liturgia słowa (I czytanie, psalm, II czytanie, aklamacja, Ewangelia, homilia, wyznanie wiary, modlitwa powszechna),

· liturgia eucharystyczna (przygotowanie darów, przeistoczenie, Komunia św.),

· obrzęd zakończenia (błogosławieństwo, rozesłanie).

5. Warunki dobrego uczestnictwa we Mszy świętej:

· Kształtowanie przez Słowo Boże

· Posilanie się przy stole Ciała Pańskiego

· Składanie Bogu dziękczynienia

· Ofiarowanie Niepokalanej Hostii

· Uczenie się składania siebie w ofierze

6. Świadome i pełne uczestnictwo we Mszy św. to przystąpienie do Komunii św.

7. Chrześcijanin ma obowiązek być na Mszy św. w każdą niedzielę i święto nakazane oraz powstrzymywać się od prac niekoniecznych.

EUCHARYSTIA – KOMUNIA ŚWIĘTA

1. Przynajmniej raz w roku w okresie wielkanocnym (od Wielkanocy do niedzieli Trójcy Świętej) chrześcijanin powinien przystąpić do Komunii św.

2. Kościół zachęca do jak najczęstszego przyjmowania Komunii św.

3. Przed przyjęciem Komunii św. obowiązuje tzw. post eucharystyczny (1 godz.).

4. Do Komunii św. można przystąpić tylko w stanie łaski uświęcającej (brak grzechu ciężkiego).

5. Po przyjęciu Komunii św. należy trwać w postawie dziękczynienia.

6. Do Komunii św. można przystąpić maksymalnie dwa razy dziennie (raz w każdej chwili, drugi raz trzeba być na całej Mszy św.).

PRZYGOTOWANIE DO I KOMUNII ŚWIĘTEJ

1. Formacja dzieci klasy III mających przyjąć I Komunię św. dokonuje się w szkole, a także w domu rodzinnym.

2. Rodzice dzieci przystępujących do I Komunii św. powinni dostarczyć katechecie świadectwo chrztu świętego w sytuacji, gdy dziecko było ochrzczone w innej parafii.

3. Uroczystość I Komunii św. w naszej parafii odbywa się w drugą niedzielę maja, a poprzedzona jest przyjęciem sakramentu spowiedzi przez dzieci i rodziców.

KOMUNIA ŚWIĘTA DUCHOWA

1. Kiedy przystępujemy do Komunii św., wtedy dokonuje się nasze zjednoczenie z Panem Jezusem. Szczęśliwi są ci, którzy mogą codziennie przyjść na Mszę św. do kościoła. Ludzie chorzy i starsi, jeśli nie wychodzą z domu, nie mają takiej możliwości. Czekają na pierwszą sobotę miesiąca (w innych parafiach w piątek), kiedy kapłan przynosi im Pana Jezusa. Raz na miesiąc mogą połączyć się sakramentalnie z Chrystusem! A przez pozostałe dni miesiąca? Czy mają żyć tylko tęsknotą i oczekiwaniem? Absolutnie nie!

2. Kościół uczy nas o Komunii duchowej – Komunii pragnienia. Nawet nie wychodząc z mieszkania i leżąc w łóżku można każdego dnia (a nawet kilka razy w ciągu jednego dnia) przyklęknąć w duchu przed tabernakulum, kryjącym w sobie Jezusa Eucharystycznego i wyznać Mu swoją nędzę, poprosić Go o nawiedzenie i połączyć się z Nim przez żywą wiarę, gorącą miłość i wielkie pragnienie.

3. Najważniejszy w Komunii duchowej jest akt doskonałej miłości Boga, ponieważ „ten, kto trwa w miłości, ten trwa w Bogu, a Bóg w nim” (l J 4,16). Kiedy trwamy w miłości, trwamy w Bogu. A wtedy możemy przyjść blisko Jezusa, usiąść Mu jak dziecko na kolanach, przytulić się do Niego i opowiedzieć o swojej samotności, chorobie czy niezrozumieniu przez najbliższych. Chrystus nie pozostawi bez odpowiedzi tych chwil pełnych tęsknoty.

I Komunia Święta

W zakresie przygotowania do pełnego uczestnictwa we Mszy świętej przypomina się o obowiązku przestrzegania w tym zakresie norm Synodu Archidiecezji Przemyskiej (statuty 273, 347 oraz Instrukcja z Aneksu 27).

  1. Każda parafia Archidiecezji organizuje i prowadzi katechezę parafialną dla dzieci, aby ich przygotować do świadomego, pełnego i aktywnego uczestnictwa we Mszy świętej i owocnego korzystania z sakramentu pokuty.
  2. Pierwsza spowiedź i pierwsze pełne uczestnictwo we Mszy św. winna mieć miejsce zasadniczo we własnej parafii, która jest po rodzinie podstawowym środowiskiem rozwoju wiary. Tę zasadę należy corocznie (we wrześniu) przypominać, wiernym w ogłoszeniach parafialnych. Duszpasterze nie sugerują rodzicom, możliwości dostania zezwolenia od własnego proboszcza, na celebrację tych sakramentów poza parafią, aby wzajemnie nie utrudniać sobie pracy duszpasterskiej i nie przyczyniać się do osłabiania więzi wiernych z własną parafią.
  3. Gdyby zachodziła konieczność, dla uzasadnionych racji, aby uroczystość I Komunijna odbywała się poza parafią, ksiądz proboszcz po wysłuchaniu argumentów rodziców i przeprowadzeniu duszpasterskiej rozmowy, udziela pisemnego pozwolenia na samą tylko uroczystość. Natomiast przygotowanie dzieci do I spowiedzi i Komunii powinno odbywać się we własnej parafii.
  4. Każda parafia prowadzi spotkania katechetyczno – formacyjne dla dzieci i ich rodziców.
  5. Zadania rodziców dzieci przygotowujących się do I spowiedzi i Komunii św.:
    • wspólna wieczorna modlitwa rodziców z dzieckiem i za dziecko;
    • systematyczne uczestnictwo wraz z dzieckiem w niedzielnych i świątecznych mszach świętych;
    • kierowanie się w życiu codziennym zasadami dekalogu;
    • rozmowa z dzieckiem na tematy podejmowane podczas katechez;
    • pomoc w opanowaniu podstawowych modlitw i zrozumieniu niezbędnych treści związanych z sakramentem pokuty i Eucharystii;
    • pomoc dziecku w rozwoju moralnym, aby normy moralne znało i zachowywało z wewnętrznego przekonania a nie tylko ze względu na rodziców i otoczenie; – codzienne świadectwo życia z wiary;
    • wychowywanie do życia w prawdzie i miłości;
    • troska o sprzyjający klimat dla harmonijnego rozwoju dziecka.